Pozytywne cechy produktu powinny być jasne i łatwo rozpoznawalne dla konsumenta. Z drugiej strony, jeśli żywność zawiera podobne składniki odżywcze, co porównywalny produkt, ale jest promowana na bardziej korzystnych warunkach, konsument mógłby ewentualnie wybrać fałszywie reklamowany produkt, ponieważ oczekuje on korzyści zdrowotnych lub odżywczych.

Aby temu zapobiec, na szczeblu europejskim zdefiniowano tak zwane "oświadczenia zdrowotne", które opiera się na dokładnych wartościach referencyjnych. Na przykład produkty o niskiej zawartości tłuszczu nie powinny mieć go więcej niż 3 g tłuszczu na 100 g produktu. Żywność zawierająca więcej niż 3 g tłuszczu na 100 g produktu nie może być nazywana produktem niskotłuszczowym.

Każde oświadczenie producenta, że produkt spożywczy ma niską zawartość cukru, jest dozwolone tylko w przypadku, gdy wartość nie przekracza 5 g cukru na 100 g produktu – w przypadku produktów stałych, natomiast w przypadku płynnej żywności 5 g cukru na 100 ml.

Twierdzenie, że środek spożywczy nie zawiera cukru jest prawdziwe jeśli produkt nie zawiera więcej niż 0,5 g cukru na 100 g lub 100 ml.